Op route langs het Great Barrier Reef

Beste allemaal,

We willen jullie zo snel mogelijk laten meegenieten van het ‘Great Barrier Reef’! Het is nog steeds tropisch warm; hoe meer noordelijk we reizen, hoe warmer het is, maar gelukkig kunnen we er goed aan wennen. We weten hoe laat de vliegen zich ’s ochtends laten zien… en wanneer deze weer vertrekken en ’s avonds plaats maken voor muggen  ;-)  En ondanks de plannen die we ’s ochtends maken, worden we bijna gedwongen om ‘niets te doen’ om ons tegen de drukkende warmte te ‘wapenen’. Het is en blijft hier prachtig en we genieten volop!

Iedere keer proberen we jullie weer te verrassen met ons reisverslag, maar afgelopen week zijn wij tot twee keer toe zelf verrast. We krijgen ‘visite’. Martin zijn familie en Margrethe haar vriendin Heidi komen ons in de maand april bezoeken. Martin zijn moeder, Ineke en Aad Paul komen naar Perth en Heidi reist naar Singapore. Wat een fantastische verrassingen; dit hadden we niet verwacht. We kunnen niet wachten tot het zover is!

Boh boh,

Martin en Margrethe



Maandag 18-02 tm donderdag 28-02 (dag 114 tm 124)

Het verblijf op de BIG4-campground in Airlie Beach bevalt ons erg goed. Na onze ‘natte’ aankomst hier is het weer omgeslagen. De zware buien zijn naar het zuiden getrokken richting Brisbane en de weersvooruitzichten zijn tropisch warm. Zo snel kan het hier omslaan. ‘En ja, Janine, het matras is inmiddels weer droog!’

De Whitsunday Islands aan de ‘Sunshine Coast’ waar we nu zijn, vormen een groep van 74 eilanden in het Great Barrier Reef Marine Park. We hebben ons laten vertellen, voordat we hier naar toe gingen, dat deze eilanden en zandatollen tot de indrukwekkendste bezienswaardigheden van Australië behoren. Hierover is geen woord gelogen! Atollen met omspoelde helderblauwe zee, spierwitte zandstranden en een waanzinnig koraalrif met het mooiste koraal en tropische vissen.

Eindelijk is het dan zover. We hadden voorafgaand aan onze reis een bucket-list opgesteld en één van de wensen daarop is ‘duiken en snorkelen op het Great Barrier Reef’. Martin heeft zijn PADI Open Water en Margrethe wil ook heel graag het duiken ervaren. De afgelopen dagen heeft Margrethe druk geoefend met snorkelen in het zwembad. En met resultaat.. want waar Margrethe bij de eerste duik nog proestend boven water kwam, zo zwom ze na twee dagen met gemak tien meter onder water. Dus we zijn allebei klaar voor het ‘echte’ werk!

Om de overweldigende onderwaterwereld te kunnen bekijken, moeten we 50 km uit de kust naar het buitenste rif. Hier is namelijk de voeding vanaf zee voor het koraal het meest optimaal. De riffen tussen het buitenste koraal en de kustlijn in zijn ‘minder’ gevoed en daardoor ‘minder’ mooi.  Om 7 uur ’s ochtends staan we klaar om opgepikt te worden door een shuttle-bus die ons naar de haven brengt. Daar ligt een grote catamaran klaar om ons én nog vele duikers en snorkelaars naar het buitenste rif te brengen.



Het is alsof we hier langs het Hardy’s Reef -letterlijk- in een tropisch aquarium zwemmen. De koralen variëren van geel tot paars en van groen tot blauw, in alle vormen, maten en soorten. Prachtig! De vissen lijken zo uit een Kodakreclame te zijn gezwommen met al hun geweldige kleuren. Groen, blauw, geel, paars, roze, wit en ook weer in alle soorten. Helaas hebben we bij deze eerste duik nog geen onderwatercamera tot onze beschikking, maar we zorgen er bij onze tweede duik voor dat we  deze onderwaterwereld vast kunnen leggen!

In verband met de drukkende warmte -waardoor iedere minimale inspanning energie kost- blijven we een paar dagen in Airlie Beach op de campground. We genieten van het zwembad om een beetje verkoeling te vinden, al is het iets minder verkoelend dan we dachten, omdat het wel even wennen is om in zonverwarmd zwemwater van 28 graden te duiken. Net als het zeewater overigens; het water van de South Pacific Ocean is 28 graden.(!) De dames in de receptie van de camping moesten erg lachen, toen wij vertelden dat het water van een overdekt subtropisch zwemparadijs in Nederland met moeite 20 graden of meer haalt.

De faciliteiten op de BIG4’s bevallen ons goed, daarom kiezen we er op zondag 24 februari voor om in twee dagen door te rijden naar een BIG4 in Cairns. We willen hier ter hoogte van Cairns graag nog een keer het Great Barrier Reef op om te duiken en te fotograferen.

Het klimaat en de temperaturen hier in het Noordoosten van Australië zorgen voor een indrukwekkende flora en fauna. De meeste, tropische planten die Intratuin in Nederland aanbiedt voor in de huiskamer, groeien hier als hele bomen van 30-40 meter hoog. Op onze route naar Cairns kwamen we voorbij het ‘Fig-tree-curtain’ in het Hypipamee National Park. Dit zijn een aantal vijgenbomen die helemaal vergroeid zijn met elkaar en door de lange wortels zorgen voor een echt ‘gordijn’.

In Cairns worden we hartelijk welkom geheten door de receptionisten en hebben een prima schaduwplek tussen de palmen en bananenbomen. Kamperen is in Australië nooit een probleem, zelfs niet als het regent. In verband met het ‘natte seizoen’ zijn de kampeerplekken hier in het noorden namelijk vaak voor de helft voorzien van een betonplaat. Dit om te voorkomen, dat de auto en/of tent verregent en je hebt altijd een ‘schone en droge entree’.

Palmen worden hier gebruikt als erfscheiding en bananenbomen zorgen voor schaduw. Ook de vele vogels maken het hier tot een waar paradijs. Papagaaien, kaketoes, ‘kleine duiven’ en raven showen overdag hun intense kleuren, maar zodra het donker wordt , begint er een ander prachtig schouwspel in de lucht: vleermuizen met een spanwijdte van zeker 80 cm vliegen boven en langs onze tent.

Ondanks dat de natuur hier prachtig is, worden we er overal op gewezen, dat we ook -vooral nu in het zomerseizoen- rekening moeten houden met omstandigheden ten gevolge van het klimaat. Natuurlijk zijn er de rivieren die buiten hun oevers treden door de zware regenval en daardoor worden wegen per direct afgesloten. De onweersbuien die hier mee gepaard gaan, zijn bijna onbeschrijflijk. -Een onweersbui in Nederland valt hierbij totaal in het niet!- En wat betreft het open water… We mogen absoluut  niet onbeschermd de oceaan inspringen. Nergens langs de kust van het rif zie je mensen op het strand. Daar waar je wel mag zwemmen, worden speciale zwemmersnetten gebruikt. Deze netten houden de kwallen buiten de zwemzone.

Tijdens onze duiken moesten we dan ook verplicht een lycra-pak (van top tot teen, inclusief handbescherming) dragen dat ons beschermt tegen a. de zon (zonkracht SPF 50 aan het wateroppervlak!) en b. de marine stingers (kwallen). Er zijn verschillende kwallen, waarbij de minst vervelende zorgt voor enkel wat jeuk, een andere soort zorgt voor een epileptische aanval waarbij je minimaal zeven dagen opgenomen moet worden in het ziekenhuis, maar een prik van de jellybox-fish zorgt binnen enkele minuten voor hartritme-stoornissen en spierverkramping met een hartstilstand tot gevolg. De kleinere soorten zijn soms slechts 5 mm groot, maar de jellybox-fish is ‘gelukkig’ groot (ca 50 cm) genoeg om te zien, maar zijn verraderlijk snel.

Onze tweede duik voert ons vanaf Cairns met een boot naar Pellowe Reef en Flynn Reef. Ditmaal zijn we dik 80 km van de kustlijn. Net als vorige week lijkt het wel een aquarium, toen vooral het koraal een enorme indruk op ons maakte, maar deze keer zijn het de vissen en de grote schildpadden die ons blij verrassen. Margrethe heeft tijdens een van haar snorkelsessies een haai (2 meter lang) aan haar voorbij zien zwemmen en Martin heeft tijdens een van zijn duiken tussen de schildpadden (1 meter lang) gezwommen.



Ook zien we ‘Nemo’ zwemmen en jagen de ‘Trigger Fish’ (nee Melrosers, geen Triggerfinger) ons de stuipen op het lijf. Wat een belevenis! Als we er nadien aan terug denken, realiseren we ons eigenlijk pas, dat we écht op het Great Barrier Reef gedoken hebben. Midden op de oceaan, te midden van al dit wonderbaarlijke natuurschoon. Het is niet verwonderlijk dat het Great Barrier Reef op de ‘Wereld Erfgoed Lijst’ staat.



PS voor de DCA’ers: In ons vorige reisverslag schreven wij over de hop-overs die we hier tegenkomen. Dit blijken geen hop-overs voor vleermuizen te zijn, maar voor koeskoezen.