Op route in Perth (deel 2)

De afgelopen dagen is het stil geweest hier op ons reislog. Niet omdat we 'geen bereik' hadden, maar meer omdat we alle tijd wel gebruikt hebben die we nodig hadden... Als we dan 's avonds om 20:00 uur weer op de hotelkamer waren, namen we nog even de tijd om ergens te eten en dan was het alweer tijd om te gaan slapen. Waar we druk mee zijn geweest? Eigenlijk maar met één ding: de aanschaf van onze auto en alles wat hierbij hoort met betrekking tot tent en accessoires. Wat een ervaring om een auto aan te schaffen in een land als Australie! Al een heel verhaal op zich...

We hebben vorige week (en al heel veel tijd in Nederland) gebruikt om ons te oriënteren op de automarkt. We hadden onze pijlen gericht op de Nissan Patrol, dus dat was ons doel. Afgelopen maandag wilden we dan ook reageren op een Patrol die we gezien hadden via internet (zie vorige reisverslag), maar dat gaat heel anders - en daardoor lastiger - dan in Nederland. Als je namelijk eenmaal een auto gezien hebt, kun je bellen met een callcenter en de telefoniste geeft dan onze naam en telefoongegevens door aan de garage, die dan op haar beurt contact opneemt met ons. En zo geschiedde (bleek), maar helaas kregen we geen reactie. We besloten daarom 'uit nood' maar alvast op zoek te gaan naar de 4x4 rooftop-tent-leverancier 'Iron Man' in Perth. Met de bus wel te verstaan, want te voet was het te ver en de 'leenfietsen' waren niet beschikbaar.

Het openbaar vervoer is hier prima geregeld, dus met de city-Cat (gratis bus in het stadscentrum) en de lijndienst door naar district Belmont. Een hartelijk ontvangst door Steve (eigenaar Iron Man) en zijn medewerkers Jason, Ally en Geoff. Dat hun diensten zich niet alleen beperkten tot 4x4 bleek al snel, omdat ze ons ook wilden adviseren in onze zoektocht naar een perfecte Patrol. Al snel werden de internetsites geopend en de gumtree (marktplaats Australie) geraadpleegd. En wat bleek - toeval bestaat niet - de Nissan waarvoor wij die ochtend gebeld hebben, werd ons door Steve en zijn medewerkers geadviseerd! Dus dit móest wel zo zijn! De Total Nissan-dealer zou, met de bus, maar 20 minuutjes verder op zijn... Vol enthousiasme hebben we bijna drie kwartier op de bus staan wachten, maar daarna toch de GPS op de iPhone geraadpleegd en de route richting Nissan vervolgd te voet.

'Hey there! How're you doing?' roept Tom ons toe. We lopen namelijk gelijk op de Patrol af. Wat een geweldige auto! Automaat, 4.8i, stationuitvoering en een set geweldige banden. Dit moet hem worden. We zijn er allebei even stil van. Binnen 5 minuten rijden we al onder begeleiding van Tom over de highway, ondertussen geeft hij allemaal instructies over 4-wielaandrijving in 'high gearing' en 'low gearing'. Nog nooit hebben we iemand zo vol enthousiasme over een auto horen vertellen. Niet alleen wij zijn verliefd op deze wagen, maar Tom ook! - of zijn we blind voor zijn verkooptechnieken? - Inderdaad, anderhalfuur later is het voorlopig koopcontract al getekend.. Dan begint de hele afwikkeling van de koop pas écht! Is het in Nederland een kwestie van 'tekenen', 'betalen' en 'vrijwaren', blijkt het hier niet zo zeer gecompliceerder, dan wel een meer pittige administratieve afhandeling. Iedereen blijkt hier zijn/haar deel bij te dragen aan de verkoop. Zoals gezegd, heeft Tom ons geholpen bij de aankoop, daarna de sales-manager om over de prijs te onderhandelen, daarna spreken we met Riahnon ivm de autoverzekeringen en tin-ting- sunprotection op de ramen, verplicht ivm bescherming tegen huidkanker - Riahnon stuurde ons vervolgens weer door naar Max om de all-riskverzekering te offreren en de betaling in orde te maken. Je begrijpt wel, dat we minimaal 3 uren 'onderweg' zijn geweest bij Total Nissan en we daarna met onze lijven vol adrenaline de bus naar ons hotel hebben genomen en als een blok in slaap zijn gevallen!

In verband met de internationale banktransfer hebben we helaas (eigenlijk moeten we zeggen 'maar slechts') twee dagen geduld moeten hebben voordat we woensdagmiddag onze Patrol op konden halen! We hebben deze twee dagen niet stilgezeten, want ook de rooftop-tent moest geregeld worden en we wilden de juiste audio-apparatuur aan boord hebben. Dus woensdagmiddag nog op zoek geweest naar de audio-specialist Audio.com, waar we een totaalpakket Sony-audio hebben besteld.

Maar om dus een heel lang verhaal van minimaal 15 loopkilometers, 60 fietskilometers en de nodige OV-kilometers te beperken tot een minimum: we zijn fully-packed! Yes!

De auto is van ons, de audio is geinstalleerd, de luifel is gemonteerd en de tent ligt klaar op het dak! En dat ziet er toch een partij gaaf uit, we kunnen er maar niet genoeg van krijgen. We blijven de muziek testen, we blijven rondjes om onze auto lopen en we willen het liefst NU onze tent uitproberen, of toch zeker de luifel uitrollen.. Maar morgen nog even via Ray's (outdoor-camping), Cooles (megasupermarkt) en K-mart (soortgelijk V&D) voor de laatste spullen en boodschappen en dan eindelijk inpakken én zondagochtend wegwezen.. Onze reis gaat eerst richting het Noordwesten, naar Coral Bay. Op advies van diverse Australische bronnen, moet dit écht De Mooiste Plek van Western-Australia zijn. Een 6-hours-drive, dus daar zullen we zondag dan met onze auto naar toe rijden, camperen óp het strand en de zee op 50 meter mogen aanschouwen. -het leven is een feest-

Toch zijn er nog een paar dingen die we zeker met jullie moeten delen. Het accent en de hartelijkheid van de Australiers hier is soms zo overweldigend, maar tevens ook zo lachwekkend. De Iron-Man-medewerker Jason is een Australier in hart en nieren. Hij spreekt over Australie alsof hij Abel Tasman in eigen persoon is. Zijn accent is geweldig! Een échte knauwende Australier.. Als echte Dutchies vroegen wij natuurlijk even of deze tenten ook ergens 'second hand' te vinden waren. Jason bleef beleefd en lachte vriendelijk, maar even later hoorden we hem en Steve grapjes maken. Second hand zijn de Iron Man-tenten niet te verkrijgen, want dit zijn life-time-tents. En dan komt het, spreek uit als: loifff toimmm tèèèndd (alsof je vier stukken Bubble Gum in je mond hebt en je tong dubbelgevouwen in je keel ligt). Hilarisch!

Over hilarisch gesproken, wat denk je dan van onze verkoper bij Ray's.. Een vrouw van middelbare leeftijd adviseert ons bij de aanschaf van outdoor-sneakers. Een vrouw die zo uit Coopers Crossing gelopen kan zijn. Gepermanent halflang haar, staartje, veel goud en bling-bling, maar wat een lieverd. Ze is oprecht 'genuine'; ze spreekt iedereen aan alsof het haar eigen kinderen zijn. De stagiaire van 1.95m is haar 'Hon..' (honey), Margrethe is haar vleesgeworden ' My Angel' en Martin is haar 'Dear Darling'. Geweldig! Detail hierbij is, dat ze ondertussen ook nog even drie andere klanten te woord stond, schoenen voor ons ophaalde in alle maten die we wensten, de voorraad eigenhandig checkte - want ze wilde niet blind gaan op het geautomatiseerde systeem - en maakte ons nog even klant van Ray's voor de welverdiende 6% korting - want daar konden we dan nog een lekker biertje voor kopen -. Kijk, zo doe je dat!

Vergeten we helemaal te vertellen over de mijnwerker bij het tankstation. Daar stonden we.. Met een geweldige 4.8i Nissan Patrol, maar welke brandstof moesten we kiezen als er 3 soorten aangeboden worden? Dan maar aan 'de eerste, de beste' vragen die in de buurt staat. Aan de andere zijde van de pomp stond een man die duideiljk al heel wat uurtjes hard werk had verricht, maar zoals iedere Australier die we tot nu toe hebben ontmoet, was hij zeker niet te beroerd om ons te vertellen wat de diverse verschillen waren tussen ULP91, ULP95 en ULPextra:

We moesten maar niet geloven, dat we een Ferrari of Lambourghine reden, dus ULPextra viel af. ULP95 moesten we ook niet nemen, want dat was niets anders dan 'dure ULP91', maar ULP91 konden we gerust in 'our wheels' gooien, want dat tankte hij ook in zijn auto. Margrethe keek snel even over de tank heen en zag een oude Nissan 4x4 staan die al de nodige tonnen op de teller had staan.. - zo leek - .

En terwijl we daar toch stonden, vroeg hij terloops waar we vandaag kwamen en of we wel eerder 4x4 hadden gereden. Eerlijk? Wel in gereden maar geen offroad ervaring .. En vol enthousiasme werd ons verteld dat hij de nodige ervaring had en dat we met 'deze slofjes' onder deze 'wheels' wel rekening moesten houden met 'een pittig ding'. 'Be sure that you don't bug in on the sand, 'cause your wheels will dig in'. Oftewel, wees er zeker van dat je niet te veel gas geeft als je op het strand bent, want je graaft jezelf in als je te veel gas geeft! En dan in plat-Australisch.. Geweldig! En hij tipte ons ook nog even om 'to low our tires to 18pds otherwise you'll get bugged in and that's an embarrassement for those kinda wheels'.. Normaliter hebben we 38pds in onze banden nodig, maar voor meer grip zullen we dit dan met een tire-deflator terug moeten brengen naar ca. 10-15pds. Weer een nuttige tip erbij! En bij Iron-Man hadden we al een compressor aangeschaft, dat scheelt.. ;-)