Op route door Singapore

Dag 173 - Donderdag 18 april 2013
Nadat we de afgelopen weken in Perth alles-op-alles hebben gezet om onze auto naar Kuala Lumpur te verschepen -wat uiteindelijk gelukt is- zetten we vanochtend om 04:50 uur onze laatste stappen op Australische bodem. Een bijzonder gevoel om na exact zes maanden afscheid te nemen van dit immense land. Om 04:30 uur vanochtend pakken we een taxi richting het vliegveld en twintig minuten later staan we onze koffers in te checken voor onze reis naar Singapore.

De dagen ná het bezoek van de familie, zijn behoorlijk hectisch geweest. Gisteren hebben we o.a. nog een afspraak gehad met de Royal Automobile Club of Western Australië (RACWA), een Australisch equivalent van de ANWB. De RACWA is een tussenpersoon voor de Australische regering die helpt bij het vrijgeven van een ‘Carnet de Passage’. Dit is een internationaal douanedocument met een geldigheidsduur van 1 jaar dat we nodig hebben voor het verkrijgen van tijdelijke invoer van onze auto in bepaalde landen in Azië. Zonder dit document is het alleen mogelijk om een auto rechtstreeks te verschepen van Australië naar Nederland. Omdat we via Maleisië richting Thailand, Cambodja, Vietnam en China gaan reizen, hebben we dit Carnet bij iedere grenscontrole dus persé nodig. Simpel gezegd, zonder Carnet komen we de grenzen in landen van Azië niet over. Zonder Carnet is er zelfs geen enkel transportbedrijf in Australië te vinden dat een auto wil of mag verschepen. En wat blijkt… er is maar één persoon in heel Perth die de juiste wegen kent om dit Carnet te verkrijgen. En geloof ons, voordat we Philip te pakken hadden, zijn er heel wat telefoontjes en bezoeken afgelegd om hem te vinden en te spreken.

We zullen jullie besparen wat er dan allemaal gevraagd en aangeleverd moet worden, maar op een gegeven moment zakte de moed ons dusdanig in de schoenen, dat we op het punt hebben gestaan  om alles te annuleren, dus kortgezegd, de auto dan maar te verkopen. -We hadden ondertussen al twee serieuze kopers, maar hebben de verkoop –achteraf gelukkig- kunnen uitstellen-.

Totdat we maandag 15 april een verheugend telefoontje kregen van David Spray van het transportbedrijf ‘Chess Moving’ in Perth, waarin ons werd meegedeeld, dat de autoriteiten in Maleisië mee wilden werken aan het transport naar en de toegang tot Maleisië. We wilden in eerste instantie de auto naar Singapore verschepen, maar dat lukte niet. Mede door de vasthoudendheid van David Spray en Kim Mosely van het transportbedrijf en de druk vanaf onze zijde op de Australische regering in Canberra, hebben we ‘groen licht’ gekregen voor de toegang tot Port Kelang, nabij Kuala Lumpur. Vanaf dat moment, hebben we de hele puzzel in elkaar geschoven; werkte de regering vlot mee en zelfs het verkrijgen van een ‘valuation’ (waardebepaling) van de auto door de Nissan dealer was in een uurtje geregeld. Het verschil met Nederland is dan duidelijk merkbaar: wanneer je in Australië gewoon datgene betaald wat er verrekend moet worden, dan is iedereen erg behulpzaam. Geen eindeloze bureaucratie. Op een gegeven moment is het een zaak van wederzijds vertrouwen en goed gevoel. Dit resulteerde er uiteindelijk in, dat we woensdagmiddag 17 april om 17:00 uur onze auto hebben afgeleverd bij ‘Chess Moving’ in Perth en dat 16 mei a.s. de auto in een container op transport gaat naar Kuala Lumpur. Via de ‘airmail’ worden het Carnet én de autosleutels te zijner tijd richting Kuala Lumpur verstuurd. We zorgen er voor, dat wij zelf op 24 mei in Kuala Lumpur zijn en -als alles meezit qua vaartijd- zien we op 26 mei het vrachtschip met onze auto de haven van Port Kelang binnenvaren. -Spannend!-

Door alle onzekerheid of het ons zou lukken de auto te verschepen, wilden we nog geen definitieve tickets boeken naar Singapore. Heidi haar vliegtuig landt vandaag om 16:30 uur op Singapore en we willen graag vooraf, maar zeker tegelijkertijd met Heidi op het vliegveld van Singapore arriveren. Dan blijft er voor ons nog één mogelijkheid over en dat is een vlucht boeken met een tussenstop op het vliegveld van Kuala Lumpur. We hadden vooraf al afgesproken, dat er een mogelijkheid bestond, dat Margrethe alleen naar Singapore zou afreizen, om Martin meer tijd te gunnen om de zaken m.b.t. de auto af te kunnen handelen, maar dit is niet nodig geweest.

Ons vliegtuig in Kuala Lumpur stijgt iets later op, omdat er nog zes passagiers in ons toestel worden ‘vermist’. Hoogstwaarschijnlijk bevinden zij zich in een ander toestel, dat naast ons staat. Dit is ook niet verwonderlijk, omdat na het boarden iedereen door dezelfde deur het vliegveld oploopt en de passagiers zelf moeten uitzoeken welk vliegtuig je naar je bestemming zal vliegen. Als dit probleem opgelost lijkt te zijn, meldt zich een passagier vanuit het vliegtuig met de opmerking, dat hij in het verkeerde vliegtuig zit. De stewardessen kijken enigszins verhit naar elkaar en vervolgens naar de passagier en wijzen hem de weg naar het juiste vliegtuig. Vanwege de vertraging landden we even na 16:00 uur in Singapore. Op het moment dat wij de douane passeren in Terminal 3, passeert Heidi de douane in Terminal 2. We pakken de ‘skyway’, een monorail die tussen de verschillende terminals rijdt, naar Terminal 2 en binnen een half uurtje na de controles is er een emotioneel weerzien met Heidi.

We eten –zoooo, tsjeesssssss, dat is pittig-  eerst nog wat op het vliegveld en pakken een taxi naar ons hotel aan de oostzijde van het centrum van Singapore. Wanneer we buiten lopen, voelen we direct de drukkende warmte van dit land. –Heerlijk!- Eenmaal in de hotelkamer aangekomen genieten we van het prachtige ‘uitzicht’ dat deze kamer te bieden heeft. De kamer is er ruim genoeg voor, maar het blijkt geen enkel raam te hebben! Gewoon vier blinde muren. Gelukkig wel een goedwerkend en verfrissend aircosysteem en prima bedden. Ach, wat kan ons het schelen, we gaan de komende week toch vooral Singapore verkennen, dus we lachen er maar om. ’s Avonds lopen we de straat uit, verkennen de buurt een beetje, vinden een gezellig terrasje en drinken een lekker biertje op het weerzien. -Proost!-

Dag 174 - Vrijdag 19 april 2013
Singapore ligt op de zuidelijkste punt van het Maleisische schiereiland en is sinds 1965 een onafhankelijke land. Vandaar dat Singapore ook wel een stadstaat genoemd wordt. De meeste bezienswaardigheden van Singapore liggen in het centrum, het zuiden van het eiland. Wat ons opvalt is, dat het centrum een bruisend, kosmopolisch en vooral een modern centrum heeft. Buiten dit centrum liggen voorsteden, natuurgebieden en historische plaatsen. Terwijl Maleisië hoofdzakelijk wordt bezocht vanwege de natuur, zo heeft Singapore met haar skyline een moderne uitstraling.

Vandaag gaan we richting het centrum van Singapore. In tegenstelling tot gisteren is het vandaag een bewolkte en grijze dag. Ondanks dat is de luchtvochtigheid hoog en is het drukkend warm. We pakken buslijn 33 richting de Singapore River en stappen uit bij Clarke Quay. Door de ligging bij de monding van de rivier staan hier gerenoveerde pakhuizen en is dit een kade met hoofdzakelijk winkels en restaurants. Het is er overdag relatief rustig, maar in de avond en nacht ziet het er zwart van de mensen. We lopen langs de noordoever, ook wel bekend als de Colonial Core.



We worden in het hart van de stad omgeven door prachtige historische monumenten, maar ook de parken Padang en het Fort Canning Park. Indrukwekkend allemaal. Op de zuidoever van de rivier staan torenhoge wolkenkrabbers met schitterende beeldhouwwerken van oa. Dali.

We lopen naar het Merlion, het mythische symbool van Singapore (half leeuw, half vis). Vanaf hier hebben we een waanzinnig uitzicht op de Marina Bay waar zich het resort, het Marina Bay Sands bevindt . -Is dat niet dat schip waar hij, hoe heet hij ook alweer, .. Chris van de Zee-egel of zoiets, in dat zwembad gezeten heeft …-



Het is voor ons een wereld van verschil met Australië, het wemelt hier van de Aziaten (vooral Chinezen, Maleiers en Indiërs) en niet alleen de gebouwen, maar ook wij zijn als ‘grote’ blauwogige en blonde westerlingen kennelijk een interessante attractie. :-)

Dag 175 - Zaterdag 20 april 2013
We hebben gisteren het openbaar vervoer wat beter leren kennen en reizen vandaag met de metro. Waar een stad als Moskou bekend staat om zijn architectuur van metrostations, werkelijk schitterend om alleen al van metrostation naar metrostation te reizen, zo is de metro van Singapore een modern massavervoersysteem.  -Perfect om door de stad heen te reizen-.

We  stappen uit bij Chinatown met zijn ‘shophouses’, markten en tempels. Vergeleken met Sydney of Melbourne hebben ze hier een Chinatown-complex, met een levendige markt en een geweldige keus aan vers koopwaar, souvenirs, juwelen en kleding. Diverse malen worden we aangesproken door een ‘tailor’ die voor ons een pak op maat wil maken. Vaak krijgen Nederlanders het stempel ‘kijken, kijken, niet kopen’ mee, maar hier horen we een nieuwere versie; ‘Hey Mister, lange broek, korte prijs’!

In Chinatown bezoeken we de Sri Mariamman Temple die versierd is met ongeveer 72 hindoegoden. Op de ommuring van de tempel staan beelden van heilige koeien.



Deze tempel is de oudste hindoetempel op het eiland en staat bekend om haar genezingskracht. De tempel dateert uit 1827 en was toentertijd een simpel bouwsel van hout met rieten dak. Het bouwsel werd in 1843 vervangen door het huidige bouwwerk. De tempel is befaamd vanwege het jaarlijkse Thimithi Festival, wanneer gelovigen over hete kolen lopen ten teken van geloof.

Via Clarke Quay lopen we naar de Chettiar Temple. Dat deze shivaïtische hindoetempel is gesticht door vermogende Indiase geldschieters is direct zichtbaar. De toegangsdeur van rozenhout, de met beelden van hindoegoden versierde zuilen en gebedsruimten zijn prachtig om te zien. We voelen ons enigszins ongemakkelijk als we tijdens de ceremonies door de tempel heenlopen. Het voelt voor ons alsof we ‘inbreken’ in hun privacy, terwijl bezichtigingen tijdens deze ceremonies geen probleem zijn.

Via het Ford Canning Park, een groene oase midden in de stad, wandelen we weer richting Clarke Quay. Omdat de avond invalt, is het een prachtig gezicht om te zien hoe ‘Singapore by Night’ er uit ziet. Dat Parijs bekend staat als De Lichtstad, lijkt Singapore hier nog een schepje bovenop te doen. Wanneer we over een paar dagen (zie woe 24-4) een bezoek brengen aan Gardens By The Bay, is het net alsof we ons in een Avatarfilm bevinden. -Waanzinnig!- Clarke Quay stroomt ’s avonds weer helemaal vol met mensen. Langs de kades, op de bruggen, overal zitten mensen te genieten van deze stad. Wij ook!



Dag 176 - Zondag 21 april 2013
Wanneer we wakker worden, hebben we geen flauw idee hoe het weer vandaag is. We gokken erop dat het een stralende dag is, maar wanneer we het hotel uitstappen regent het. -Tja, dat heb je met een kamer zonder ramen-. De regen is voor ons geen enkel probleem, want de temperatuur is nog steeds dik boven de 30 graden en dus stappen we snel de bus in. Een ritje met de bus en de metro naar ‘Little India’, een Indiase en Arabische buurt vol winkels en tempels, is de moeite waard. Wanneer we uitstappen staan we midden op de markt! De geur van vis en vlees bij deze warmte maakt het niet echt aangenaam om hier te zijn. Onvoorstelbaar dat er handel mogelijk is, maar zwermen mensen die hier hun inkopen doen. We wanen ons door de nauwe steegjes en straten en drinken wat. Margrethe koopt twee kleurige jurken die door Indiase vrouwen gedragen worden en Heidi koopt nog enkele souvenirs voor thuis.



Dag 177 - Maandag 22 april 2013
We gaan vandaag nogmaals naar de zakenwijk (Central Business District) en de regeringsgebouwen van Singapore. Afgelopen vrijdag was het grijs en bewolkt en vandaag is het stralend zonnig. -Het is  met mooi weer zo veel mooier om foto’s te maken-.



We kunnen nu de gehele Marina Bay rond fotograferen. Wat een prachtige skyline kent Singapore! We zien nu ook het Esplanade Park, een van de populairste plaatsen voor ontspanning in de openlucht. Een gebouw als Esplanade – Theaters on the Bay, bestaand uit gigantische gepunte schelpen is een mooi voorbeeld van moderne architectuur.



Wat een contrast met gisteren toen we in Little India waren. Een wijk, die op slechts een paar kilometer afstand van dit park ligt. Aansluitend roken we een waterpijp, terwijl we genieten van diverse heerlijke oosterse hapjes.

Dag 178 - Dinsdag 23 april 2013
Net buiten de stad liggen een aantal bezienswaardigheden zoals regenwouden en mangrovemoerassen, de botanische tuinen en het eiland Sentosa. Omdat we graag de rustieke sfeer van het Singapore van de jaren ‘60 willen proeven, gaan we vandaag naar het op één na grootste eiland voor de kust van Singapore, Pulau Ubin. Tegenwoordig wonen er nog maar 200 mensen op dit eiland van 8 km lang en 1,5 km breed. Er bevinden zich op dit eiland nog traditionele Maleise vissersdorpen bestaande uit houten huizen op palen met zinken daken. Ook zijn er vele planten en dieren op dit eiland waaronder fruitbomen, slangen, roofvogels en apen.

De enige mogelijkheid om op het eiland te komen is met een ‘bumboat’. Hiervoor moeten we eerst met de bus naar Changi Village om vervolgens een hal in stappen waar we gevraagd worden om op de houten bankjes te gaan zitten. Wat blijkt, de bumboat vertrekt niet eerder, dan wanneer er 12 passagiers zijn. Omdat wij passagiers 8, 9 en 10 zijn, moeten we simpelweg gewoon wachten totdat zich nog twee mensen melden voor de oversteek. Binnen een kwartier zitten we op de ‘bumboat’ en worden we overgevaren naar het eiland.

Om het eiland te bezichtigen, is er maar één vervoersmiddel mogelijk; de fiets. We huren drie mountainbikes en met een gekopieerde ‘kaart’ in de hand beginnen we aan onze rondrit. We fietsen echt door een totaal ander Singapore. We wanen ons weer even in de jaren ‘60/’70.



Op een gegeven moment zien we apen op de weg zitten. Enthousiast stappen we af en om een mooie foto te maken en Martin loopt de apen tegemoet. Kennelijk bevindt Martin zich in het territorium van de apen, want opeens komt vanuit het niets de grootste aap –de leider?- op hem afgerend. Even lijkt de aap zich terug te trekken, maar wanneer hij opnieuw de situatie bekijkt, is het toch echt menens! Wanneer de aap zijn klauwen laat zien en zijn bek openspert om vervolgens uit te halen en te bijten, is Martin hem net voor en schopt de aap tegen de grond. Gelukkig kiest het beest het hazepad -of moeten we zeggen Ape-pad- maar de schrik zit er bij ons drieën duidelijk in. Martin loopt snel terug naar zijn fiets. Wegwezen hier! Wanneer we op veilige afstand staan en de situatie nog even overdenken, blijkt Martin tijdens ‘de schermutseling’ zijn zonnebril verloren te hebben. Dat is balen, want teruggaan is geen optie. Tja, en hoe moet je dat dan melden bij de verzekering; ‘Meneer, wat is de reden van het verlies van uw bril? Ik ben aangevallen door een aap! Ja, ja, dat is toch zeker een Broodje-Aap-verhaal!’ We laten de bril maar voor wat het is. De aap zal inmiddels wel over het eiland paraderen, met een stoere Prada op. -Zijn trofee!-

Wanneer we Palau Ubin weer verlaten moeten we tot onze verbazing eerst door een soort van douane! Onze spullen gaan door een X-ray scanner en we worden gefouilleerd, want kennelijk verlaten we Maleisië en gaan Singapore weer in! -Rare jongens die Maleiers!-

In Changi Village maken we kennis met de echte Singaporese keuken. Allemaal kleine straatstalletjes waar je voor nog geen drie euro de heerlijkste gerechten kunt kopen. We genieten van fried rice, versgebakken vlees en lekkere verse vis. -Heerlijk om zo te kunnen integreren met de lokale bevolking-.

Dag 179 - Woensdag 24 april 2013
We hadden het voornemen om vandaag de Singapore Zoological Gardens te bezoeken, maar geven uiteindelijk de voorkeur aan een bezoek aan ‘Gardens By The Bay’. Dit is een park midden in het centrum van Singapore en bestaat uit verschillende waterkant-tuinen. Er groeien meer dan 26.000 planten en bloemen in o.a. Chinese, Indische, Maleise, Koloniale, maar ook verticale tuinen. -Waanzinnig!- Het park grenst aan het resort ‘Marina Bay Sands’ waardoor we ons voor ons gevoel wanen in een futuristische omgeving. Het park met haar groen en flora is bedoeld om de kwaliteit van leven in Singapore te verbeteren. Met dit park transformeert Singapore van een ‘stad met tuinen’ naar ‘een stad in een tuin’. Het is Singapore’s grootste stedelijke openluchtrecreatie-ruimte.



Via het park lopen we eerst naar ‘Marina Bay Sands’, een 5*-resort. We nemen de lift naar de 55e etage, tevens het dak van het hotel en staan op een hoogte van dik 200 meter aan de rand van het zwembad. Vanaf hier hebben we een spectaculair uitzicht over enerzijds de stad en anderzijds het havengebied van Singapore. Hier heeft ‘vriend Chris van de Zee-egel’ … of hoe heet hij ook alweer, ooit de presentatie gedaan voor het programma ‘3 op reis’.

In het park bezoeken we één van de twee ‘conservatories’, werkelijk schitterende vormgegeven botanische tuinen die geheel geïntegreerd zijn in het park. Het ‘cloudforest’ is een tropisch en overkapt bos en presenteert koele en vochtige condities die je vindt op tropische berghoogtes tussen de 1000 en 3000 meter boven zeeniveau. In dit ‘cloudforest’ bevindt zich een 42 meter hoge ‘berg in de wolken’ voorzien van een waterval. Via diverse wandelpaden kun je deze berg beklimmen naar de verschillende niveaus. Op het laagste niveau bevinden zich  planten uit de lagere regionen, daarboven planten die voorkomen in ravijnen en in de top groeien o.a. orchideeën en varens zoals deze groeien in de ‘lost world’, de oerwouden.

Nog een andere eyecatcher in het park zijn de ’supertrees’, futuristische bomen met een hoogte van 25 tot 50 meter. Deze bomen zijn voorzien van milieuvriendelijke technologieën die de ecologische functies van de bomen nabootsen. Met behulp van o.a. zonnepanelen wordt het gehele irrigatiesysteem en de groei van de bomen verzorgd.

Omdat we de afgelopen dagen al meerdere keren de ‘Garden-lichtshow’ vanuit de stad hebben gezien, zijn we vandaag in de mogelijkheid deze van dichtbij te bekijken. Op een hoogte van 35 meter is een ‘treewalk’ aangelegd die ons door het bos van de ‘supertrees’ voert. Op de maat van de muziek zijn we toeschouwers van een overweldigende, futuristische lichtshow. -Een spektakel!-



Dag 180 - Donderdag 25 april 2013
Vandaag vliegt Heidi weer terug naar Nederland. We nemen de bus naar Chinatown om nog enkele souvenirs te kopen, wandelen nog door de stad en drinken koffie bij Starbucks. Die koffie is toch wel heel erg lekker na onze koffie-ervaring in Little India. :-) We hebben een superweek gehad met z’n drieën. Het was erg fijn om elkaar na zes maanden weer te zien en bij te praten. We stappen in de metro naar Changi Airport en om 21:00 uur nemen we afscheid van Heidi. -Goede reis meid, bedankt voor alles en tot gauw op sms en Skype!-

Er staat nog één wens op onze to-do-lijst en dat is een rit maken in de ‘Singapore Flyer’, het grootste reuzenrad ter wereld met een hoogte van 165 meter en voortreffelijk uitzicht over de stad. Een rit duurt ongeveer een half uur en aangezien het vanavond onbewolkt is, kunnen we nog net voor sluitingstijd een rit maken. We zijn de laatsten en hebben hierdoor onze eigen privé-cabine en het is fascinerend om Singapore met al haar verlichting vanaf deze hoogte te aanschouwen.

Dag 181 - Vrijdag 26 april 2013
Al vroeg nemen we plaats in de bus en rijden naar het metrostation. Hier stappen we in de metro naar Changi Airport. Onze vlucht vertrekt om 12:20 richting Bali, het Eiland van de Goden...



Azië, de start van ons volgende avontuur. Een reis vol culturele én culinaire belevenissen!